วันนี้นึกเกิดความรู้สึกคิดถึงเพื่อนขึ้นมาไม่รู้ว่าเป็นเพราะสาเหตุอะไร...แต่จู่ๆโทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้น
(ปกติไม่มีใครโทรหา อิอิ..) หมายเลขปลายทางดูไม่คุ้นตา เอ๊ะใครกันนะ? ทันทีที่ฉันยกหูโทรศัพท์ขึ้นมาและฟังเสียงนั้น มันทำให้ฉันดีใจมากจนแทบพูดไม่ออก...ใช่แล้วคะ
เจ้าของเสียงนั้นก็คือ เพื่อนรัก ของฉันเอง..ช่างเป็นเรื่องน่าประหลาดใจยิ่งนัก
ทันทีที่ฉันคิดถึงเพื่อนคนนี้ขึ้นมา... เขาก็ติดต่อกลับมาหาฉันทันที...เหมือนกับว่าหัวใจของเรานั้นตรงกัน...นานแล้วซินะ!
ที่เราไม่ได้เจอไม่ได้พูดคุยกัน ตั้งแต่ที่เราเรียนจบและแยกย้ายกันไปใช้ชีวิตของใครของมัน...เราคุยโทรศัพท์กันนานพอสมควร
ถามสารทุกข์สุขดิบคลุกเคล้าเรื่องทั่วไป และลงท้ายด้วยคำว่า “คิดถึงแกว่ะเพื่อนรัก”
และนี้ก็เป็นที่มาสำหรับการเขียนบทความเรื่องนี้ “เพื่อน”
สำหรับฉันแล้ว คำว่าเพื่อนในสัมพันธภาพที่แท้จริงไม่มีวันจบสิ้น...เพื่อนจะคงอยู่ตลอดไป
ในวันที่เรารู้สึกสับสนวุ่นวาย รู้สึกเหงา หว้าเหว่ ไม่เข้าใจชีวิต ตัดสินใจไม่ถูก
หาคำตอบไม่เจอหรือเจอะเจอกับปัญหาอะไรก็แล้วแต่...คุณคิดถึงใครเมื่อเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นมา? ฉันเองยังมีความโชคดีอยู่บ้างที่ยังมีเพื่อนคอยอยู่เคียงข้างมาโดยตลอด
“เพื่อน” เป็นคนที่ทำให้เรายิ้ม เป็นคนที่คอยให้กำลังใจ คอยให้คำปรึกษา
คอยช่วยเหลือ เป็นคนที่คอยปลอบใจเราเมื่อยามเศร้า
ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเรา…แม้จะไม่มากมายแต่เวลาที่เราไม่เหลือใครจริงๆ
อย่างน้อยมันก็ทำให้ฉันรู้สึกว่า ฉันยังมีเพื่อน... ซึ่งบางครั้ง “เพื่อน”
ก็กลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของฉันไปแล้ว "ฉันโชคดี" ที่ฉันได้มีโอกาสได้รู้จักใครสักคนที่จริงใจกับเรา และใช้ชีวิตมาด้วยกันในคำว่า
"เพื่อน" ยั่งยืนยาวนาน...มาจนถึงวันหนึ่งที่ต่างฝ่ายต่างแยกย้ายใช้ชีวิตของตัวเองและได้เรียนรู้ความเป็น
"ผู้ใหญ่" หากความสัมพันธ์กลับไม่เคยจางหายไปไหนมันยังคงอยู่ตรงที่เดิม...
มิตรภาพความเป็นเพื่อนนั้นไม่มีวันหมด...เพื่อน ดีๆ
สำหรับฉันในตอนนี้คือ เพื่อนที่ต่างก็ใช่ชีวิตทำหน้าที่ของตัวเองไป แต่พร้อมที่จะให้กำลังใจ
และอยู่เคียงข้างกันในยามที่เราต้องการ และกลับกันในยามที่เค้าต้องการ
ก็จะมีเพื่อนอย่างฉันอยู่ใกล้ๆ เช่นกัน
สุดท้าย ยินดีที่ได้รู้จัก กับทุกๆ มิตรภาพที่มีมา และแม้จะมีเพื่อนบางคน
ที่ห่างและหายไปตามกาลเวลา แต่ก็ดีใจที่อย่างน้อย เราเคยรู้จักและเป็นเพื่อนกัน
ในช่วงหนึ่งของชีวิต สำหรับฉันความเป็นเพื่อน ไม่มีการจากหรือร่ำลา เพราะฉะนั้น ฉันจะไม่เอ่ยคำอำลาใดๆ
กับเพื่อนอาจจะต้องห่างหายกันไปตาม วาระ และ หนทางของแต่ละคน นั่นเพราะเราจะเป็น
"เพื่อน" กันเสมอ แม้เมื่อยามไม่เจอกัน...
ในนิยามของฉัน...เพื่อนที่ดีก็เหมือนดวงดาว คุณจะไม่ได้เห็นพวกเขาตลอดเวลา...แต่คุณจะรู้ว่าเขาอยู่ที่นั่นเสมอ...
 |
| " some time happy? some time sad? but all time friend " |
0 ความคิดเห็น: