เมื่อการก้าวกลับมาของแม่ครั้งนี้ ครอบครัวของเรากลับมา
เป็นเหมือนเดิมอีกครั้ง พวกเราพร้อมที่จะเปิดใจต้อนรับและให้อภัย “แม่” ได้หมดทุกอย่าง
(พ่อบอกว่าไม่มีสิ่งใดยิ่งใหญ่กว่าการ “ให้อภัย” ) และฉันก็เชื่ออย่างนั้นจริงๆ
พวกเราสัญญาจะไม่พูดถึงเรื่องราวในอดีตที่ผ่านมาอีกต่อไป
และจะขอเริ่มต้นชีวิตครอบครัวใหม่อีกครั้ง... จริงๆ แล้วเป็นเพราะพวกเราทนสงสารพ่อไม่ไหว
ที่ต้องทนเห็นพ่อเก็บความรู้สึกเอาไว้เพียงคนเดียว แม้ว่าพ่อจะเก็บความรู้สึกไว้ได้ดีแค่ไหนก็เถอะ
แต่ฉันก็ดูออกว่า พ่อรู้สึกยังไง พวกเราต่างก็รู้ดีว่า พ่อไม่เคยที่จะลืมแม่ได้เลย
พ่อยังคงรักและซื่อสัตย์กับแม่มาโดยตลอด ทั้ง ๆ ที่มีผู้หญิงแวะเวียนผ่านเข้ามาในชีวิตหลายต่อหลายคนแต่ดูพ่อไม่ยักจะสนใจใครสักคน(หารู้ไม่ว่าโดนลูกๆ
คอยกีดกัน ฮ่า ฮ่า ฮ่า ) เพราะพ่อกลัวว่าผู้หญิงเหล่านั้น
เขาจะไม่รักลูกของพ่อ และรังแกลูก แต่แท้จริงแล้วคำพูดเหล่านั้นเป็นเพียงข้ออ้างส่วนหนึ่งเท่านั้น
“พ่อยังคงรักแม่" และยังรอการกลับมาของแม่ต่างหากล่ะ
แล้วคุณล่ะเลือกที่จะจมอยู่กับอดีต
หรือ เลือกที่จะอยู่กับอนาคตกันล่ะคะ??
0 ความคิดเห็น: