ฉันเป็นเด็กชนบท หรือใครหลาย ๆ คน จะเรียกฉันว่า เด็กบ้านนอก หรือเด็กหลังเขาก็ได้นะคะ ไม่ว่ากัน เพราะมันเป็นเรื่องจริง.. ฉันเกิดมาในครอบครัวมีฐานะพออยู่ พอกิน หรือจะว่ามีอันจะกินก็ว่าได้(ในสมัยโน้น...นานมาแล้ว) ดูผิวเผิน บ้านใกล้เรือนเคียงในระแวกนั้น ต่างก็อิจฉาครอบครัวของฉันกันทั้งนั้น คุณพ่อรับราชการ ส่วนคุณแม่ก็มีกิจการค้าขายส่วนตัว ฉันมีพี่น้องร่วมสายเลือดด้วยกัน 3 คน และฉันเป็นลูกสาวคนโต เป็นหลานคนแรกของคุณตา คุณยาย (เป็นหลานรัก ซะด้วย ฮิฮิ) ฉันจึงถูกเลี้ยงมาแบบประคบ ประหงม เอาแต่ใจตัวเองสุด ๆ ถ้าไม่ได้ดั่งใจ ฉันก็จะอาละวาดบ้านแตกแหกปากร้อง จนใคร ๆ ต่างก็เอื่อมระอาในพฤติกรรมของฉัน อยู่มาวันหนึ่งพ่อกับแม่คงจะทนกับพฤติกรรมของฉันไม่ไหว ท่านจึงแกล้งพูดกับฉันว่า แท้จริงแล้วฉันไม่ใช่ลูกของท่านจริง ๆ เป็นเด็กที่เก็บมาเลี้ยงจากกอไผ่หลังบ้าน และถ้าฉันยังมีนิสัยแบบอย่างนี้อีก ท่านก็จะไม่รักและจะเอาฉันไปทิ้งไว้ที่เดิมที่เก็บฉันมา... เท่านั้นแหล่ะ เด็กที่เคยดื้อเอาแต่ใจตัวเองอย่างฉัน ก็เปลี่ยนเป็นคนละคนไปเลยทันที เพราะกลัวว่าพ่อกับแม่ไม่รักและจะทิ้งฉันไปจริง ๆ...
0 ความคิดเห็น: